Het is een echt liefdesverhaal uit New York: Tom Colicchio en Lori Silverbush ontmoetten elkaar in 1994 toen zij, een afgestudeerde filmschool, werkte als server bij Gramercy Tavern, hij was de chef-kok van het restaurant en een eigenaar. Hij stelde in 2001 voor terwijl ze in de rij stonden voor sandwiches in de Second Avenue Deli, en de rest is geschiedenis: hij verliet Gramercy om zijn Crafted Hospitality-imperium uit te breiden, dat nu seizoensgebonden New Yorkse restaurants Craft, Riverpark en Temple Court omvat (alle winnaars van Wine Spectator ’S Best of Award of Excellence), evenals eigendommen in Long Island, Las Vegas en Los Angeles. De films van Silverbush hebben lovende kritieken gekregen, waaronder die van 2012 Een plek aan tafel , een documentaire over voedselonzekerheid.
In 2016, met twee opgroeiende zonen - Luka, nu 10, en Mateo, 8 - werd het appartement in West Village van de familie krap. Ze waren van plan om te renoveren en veranderden van gedachten. “Ik dacht bij mezelf:‘ Waarom doe ik dit? Waarom geef ik geld uit aan een huurwoning die ik niet bezit? '', Herinnert Colicchio zich. 'Ik had zoiets van: 'We moeten hier weg.' ''
Het was tijd om verder te gaan - niet alleen vanuit het appartement, maar ook vanuit Manhattan. 'De buurten werden steeds meer gelaagd', zegt Silverbush. 'Ik had niet het gevoel dat dat ons dat geweldige ding zou geven dat je krijgt als je kinderen opvoedt in New York: je mag een echte New Yorker opvoeden. Een echte New Yorker voor mij is niet iemand die alleen maar mensen heeft ontmoet die eruitzien en klinken en precies denken zoals hij of zij het tegenovergestelde doet. '
Ze ontdekte een interessant huis te koop in Brooklyn. Het vier verdiepingen tellende herenhuis in een monumentale wijk uit 1852, genesteld op een zonovergoten, met bomen omzoomd blok van Fort Greene, had geweldige botten maar had duidelijk werk nodig. Ze herinnert zich de online vermelding: 'Je weet dat wanneer ze alleen de buitenkant van het huis laten zien, dat een heel slecht teken is voor het interieur', lacht ze. 'Maar voor ons was dat een goed teken' - het gaf hen carte blanche. En ze werden meteen aangetrokken door de buurt, een levendig lappendeken van culturele en sociaaleconomische diversiteit.
Met de hulp van Bentel & Bentel Architects gingen ze aan de slag met een historisch getrouwe restauratie met moderne accenten zoals kamerhoge ramen op de eerste twee verdiepingen en stralingswarmte.
'De grote beslissing was: waar ging de keuken heen?' Zegt Colicchio. 'We hebben waarschijnlijk 40 verschillende indelingen doorlopen.' Uiteindelijk hebben ze het tuinniveau eraan gewijd en de ruimte verankerd in inktblauw, op maat gemaakt freeswerk, een gewaagde keuze voor een ruimte die niet baadt in natuurlijk licht.
De 68 vierkante meter grote keuken is voorzien van lichtreflecterende marineblauwe Farrow & Ball-verf, een Lacanche-reeks, een Kohler-boerderijgootsteen, DeVol-hanglampen, Clé's met de hand gebakken Zellige Marokkaanse wandtegels en ongelakt messing Lacanche-hardware. (Ty Cole)'Niet alle blues zijn gelijk gemaakt', merkt Hadley Wiggins-Marin op, die het interieur van het huis ontwierp en versierde. “Dat specifieke blauw is echt diep bestudeerd. Ik wilde ervoor zorgen dat het pigment en de afwerking zoveel mogelijk licht zouden reflecteren en niet naar binnen zouden zuigen. ' Ze had de kasten met de hand beschilderd voor een penseelstreek, een lichte textuur en voegde witte eikenhouten vloeren en subtiel lichtgevende zachtwitte wandtegels toe.
In mei 2019 heeft Colicchio de bestaande open haard van de kamer omgebouwd tot een houtgestookte grill. Zijn dubbele wijnkoelerladen zijn aangrenzend. Hij is over het algemeen een man die nu drinkt en geniet van de huidige releases van Long Island-labels als Macari, McCall en Lieb. Toch zegt hij: 'Ik denk niet dat je een gelegenheid nodig hebt om een goede fles wijn open te maken.' Tijdens een recent etentje serveerde hij een Dunn Cabernet Sauvignon Howell Mountain 1986.
Het thuis koken valt grotendeels in handen van de chef-kok. 'Doordeweeks is het hectisch', zegt hij. 'De kinderen moeten eten krijgen, en ik heb een erg kieskeurige eter.' In het weekend zou hij de boerenmarkt kunnen bezoeken. 'Ik heb nooit een menu in mijn hoofd, wat mijn vrouw gek maakt, maar ik weet pas wat ik wil als ik het zie.' Zijn maaltijden bevatten vaak een overvloed aan verse kruiden uit de achtertuin - iets wat hij zeker niet had in Manhattan. (Probeer eens de pikante van Colicchio Gegrilde Oesters met Citroen Chili Ramp Butter , met dit recept exclusief verkrijgbaar op winefolly.com.)
'Ik sta 's ochtends om zes uur op, ik ben twee uur buiten in de tuin en dan begint mijn dag, en het is gewoon een veel betere dag', zegt hij. 'Ik word er zo blij van.' Hij benadert het doe-het-zelf-avontuur dat tuinieren is met een zekere mate van eerbied voor de inherente wijsheid van dingen die in de grond groeien. 'Ik weet niet precies waar ze in zullen opgroeien', merkt hij op. 'Je moet ze gewoon laten groeien.'
Binnen in het Colicchio-Silverbush Home
Foto's: Jij Cole
Prop-stylist: Hadley Wiggins-Marin
Haar & make-up: Michiko Boorberg / Bryan Bantry
Voor dagelijks drinken, smaakt Colicchio naar Cabernet Franc en lichte witte wijnen van Long Island. Als hij zin heeft om te sparen, is het meestal California Cabernet, Burgundy of de Rhône. Twee temperatuurgeregelde wijnladen van KitchenAid (een merk dat de chef af en toe promoot) bewaren zijn drankvoorraad.
In mei 2019 hief Colicchio de open haard op en veranderde deze in een krachtige houtgestookte grill van North Fork Ironworks. De nieuwe vuurkorf is perfect voor het grillen van biefstuk, kip of, zoals hier getoond, oesters op de halve schaal gemonteerd met een mengsel van boter, gekonfijte citroen, Calabrische chilipepers en ramps, gekookt tot de boter is gesmolten en borrelt.
'[De keuken is] het smalste deel van het huis, en dus wisten we dat we het open wilden houden', zegt Colicchio. Zichtbare houten planken pronken met de kookboekencollectie en het servies van de familie van labels als CB2, Vietri, I. Godinger & Co en Jono Pandolfi.
'We hadden een eetkamer nodig die groter was, dus als we familie-evenementen organiseren en er zijn 12, 14 mensen, kunnen we echt mensen rond één tafel krijgen', legt Colicchio uit. De luchtige kamer bevindt zich op een vlucht boven de keuken en is voorzien van een tafel en stoelen van BDDW en kamerhoge ramen met stalen ommanteling van Hopes met uitzicht op het dek, uitgerust met McNichols Gia-roosters.
Een knappe natte bar verankert het ene uiteinde van de eetkamer.
Colicchio kweekt een assortiment kruiden, bloemen en bomen in de achtertuin.