Het is bijna een jaar geleden dat advocaten veel van Amerika's grootste wijnbedrijven beschuldigden van 'stiekem vergiftiging van wijnconsumenten' met arseenconcentraties boven de niveaus die de Environmental Protection Agency als veilig beschouwt voor drinkwater. Nu heeft een wetenschappelijke analyse van 101 Californische wijnen door onafhankelijke onderzoekers geconcludeerd 'dat arseenconcentraties in wijn die door de overgrote meerderheid van de Amerikanen wordt geconsumeerd, geen biologisch significant gevaar opleveren'. Ze ontdekten dat wijn weinig bijdraagt aan het arseen dat mensen consumeren in hun dagelijkse voeding.
'Onze resultaten geven aan dat wijn geen significante bron van blootstelling is op basis van de huidige consumptie van wijn door de meeste Amerikanen', vertelde hoofdauteur Dennis Paustenbach. Wine Spectator Het onderzoek van zijn team werd gepubliceerd in het januarinummer van de American Journal of Viticulture and Enology (AJVE).
Maar de eisers in de rechtszaak, nu bekend bij de Superior Court in Californië in Los Angeles als Doris Charles en. al. vs. The Wine Group, Inc., et. al. , smeek om te verschillen. In hun meest recente aanvraag staat: 'Anorganisch arseen is een bekend carcinogeen en reproductief / ontwikkelingstoxine. Arseen is gif. Er is geen 'veilige' hoeveelheid arseenconsumptie. '
Water met wijn vergelijken
Advocaten voor de eisers dienden hun rechtszaak in op 19 maart 2015 , tegen wijnbedrijven TWG, Treasury Wine Estates, Trinchero, Fetzer Vineyards en Bronco. De beweringen van het pak waren gebaseerd op beweringen van Beverage Grades, een laboratorium in Denver, dat het anorganisch arseen vond in 83 merken, waaronder Franzia, Sutter Home, Beringer, Flipflop, Fetzer, Korbel, Trapiche, Cupcake, Smoking Loon en Charles Shaw, en dat de niveaus waren hoger dan wat de EPA in drinkwater toestaat.
'De consument geeft misschien minder dan $ 5 uit voor een fles wijn, maar hij betaalt op de lange termijn misschien met zijn gezondheid', zei hoofdadvocaat Brian Kabateck die dag op een persconferentie. 'Dit zijn zeer ernstige aantijgingen die we tegen de wijnindustrie inbrengen.'
Het Wine Institute en de University of California in Davis duwden snel terug en gaven verklaringen af dat het een valse gelijkwaardigheid was waternormen toepassen op wijn De EPA heeft nooit arseennormen voor wijn vastgesteld, maar Canada staat tot 100 delen per miljard (ppb) toe, tweemaal het hoogste niveau dat Beverage Grades heeft gedetecteerd.
Arseen is een element dat in de bodem voorkomt en het komt van nature voor in fruit en vruchtensappen. Het wordt in veel voedingsproducten op lage niveaus aangetroffen. Maar de eisers hebben gewezen op 'anorganisch arseen', waarvan zij speculeren dat het aan wijnen is toegevoegd door klaringsmiddelen, concentraten, enzymen of andere additieven.
De recente studie in de AJVE, een peer-reviewed tijdschrift, werd uitgevoerd door onderzoekers van de laboratoria Cardno ChemRisk, een adviesgroep voor gezondheids- en milieurisico's, en RJ Lee Group, een laboratorium voor materiaalanalyse. Er kwam geen financiering uit de wijnindustrie.
Paustenbach en zijn collega's testten de wijnen die in het pak worden genoemd en kochten willekeurig Californische wijnen. Ze schatten ook de bijdrage van arseen in wijn aan de totale consumptie van arseen via de voeding en onderzochten of de wijnprijs en het arseengehalte correleerden.
'Teeltmethoden, enologische praktijken en milieuverontreiniging kunnen bijdragen aan het totale [arseen] gehalte in wijn, evenals aan de verschillen in [arseen] gehalte in verschillende soorten wijn', schreven de auteurs. Ze ontdekten dat de wijn met het hoogste arseengehalte 68,4 ppb bevatte. De totale gemiddelde concentratie voor alle geteste wijnen was 12,5 ppb. De wijnen genoemd in het pak bevatten een gemiddelde van 25,6 ppb vergeleken met 7,42 ppb voor de willekeurig gekochte wijnen. Ze ontdekten dat goedkopere wijnen over het algemeen hogere gehalten bevatten.
Ze concludeerden dat het drinken van zelfs de wijnen met hogere concentraties weinig effect zou hebben op de gezondheid. 'De inname van [arseen] uit wijn vertegenwoordigt minder dan 8,3 procent van de totale consumptie van [arseen] uit voedsel en dranken via de voeding', schreven de wetenschappers. Bovendien is 'het vergelijken van [arseen] concentraties in wijn met limieten in water niet voldoende karakteristiek voor het potentiële gezondheidsrisico dat gepaard gaat met wijnconsumptie.'
Gezondheidsrisico of schending van de etiketteringswet?
Maar de eisers komen binnen Charles hebben de focus van hun pak verlegd van gezondheidsrisico's naar etiketteringswetten. Ze dienden op 16 september 2015 een gewijzigde klacht in waarin de California's Safe Drinking Water and Toxic Enforcement Act van 1986, ook wel 'Prop 65' genoemd, als het belangrijkste principe van hun rechtszaak werd aangehaald.
Prop 65, volgens het California's Office of Environmental Health Hazard Assessment (OEHHA), 'was door de auteurs bedoeld om Californische burgers en de drinkwaterbronnen van de staat te beschermen tegen chemicaliën waarvan bekend is dat ze kanker, geboorteafwijkingen of andere reproductieve schade veroorzaken, en om burgers te informeren over blootstelling aan dergelijke chemicaliën. ' De voorziening heeft nu betrekking op alle dranken, inclusief alcohol.
In hun gewijzigde klacht voeren de eisers aan dat door het niet vermelden van arseengehaltes op wijnetiketten, de 83 merken in strijd zijn met Prop 65. Ze vragen $ 2.500 per dag voor elke fles wijn die onder die labels wordt gedistribueerd - schade die mogelijk oploopt tot honderden miljoenen dollars.
Label wijn maar geen appelmoes?
OEHHA-regelaars hebben Prop 65 overtredingen door wijnmakerijen geconstateerd , maar altijd in verband met het niet bekend maken van de risico's van alcohol. Het Wijninstituut wijst erop dat fruit, groenten, granen en zeevruchten allemaal arseen bevatten en dat geen enkele een waarschuwingsetiket moet dragen.
Op 15 december dienden de beklaagden een ontkenning in, een motie om de zaak weg te gooien. De wijnetiketten, zo voerden ze aan, hebben alle wettelijk vereiste informatie verstrekt, waarbij ze woord voor woord de voorgestelde taal gebruiken die door de OEHHA wordt aangeboden en die als 'duidelijk en redelijk' wordt beschouwd voor alcoholische dranken: '' WAARSCHUWING: het drinken van gedistilleerde dranken, bier, koelers, Wijn en andere alcoholische dranken kunnen het risico op kanker verhogen en kunnen tijdens de zwangerschap geboorteafwijkingen veroorzaken. ' Deze waarschuwing heeft betrekking op zowel reproductieve toxiciteit als kankerrisico's waarover eisers klagen, en vereist geen identificatie van de specifieke chemicaliën, zoals arseen, vermeld onder Proposition 65 die in alcoholische dranken zitten. '
In feite zou dergelijk taalgebruik nadelig zijn voor de consument, schreef de verdediging. 'Een rechtbank toestaan te oordelen dat beklaagden andere of aanvullende waarschuwingen voor hun wijnen hadden moeten geven, inclusief een verklaring over arseen, zou het doel van het statuut om een uniforme, duidelijke waarschuwing voor de gezondheidsrisico's te waarborgen, dwarsbomen.' De vraag naar vrijgave van arseen, zo schreven de beklaagden, zou wetgeving vereisen voor een maximaal toelaatbaar arseengehalte in wijn.
Gevraagd of een dergelijk niveau moet worden vastgesteld, zei Paustenbach: 'We hebben geen mening over deze kwestie. Voor [mensen] die overmatig veel wijn drinken, is het aannemelijk dat het arseengehalte een probleem zou kunnen zijn, maar de alcoholinname per dag zou zeker een veel hoger risico opleveren. ' De ontkenner merkt op dat een persoon vanaf de geboorte 13,5 glazen wijn per dag zou moeten drinken om de arseenlimieten voor drinkwater te bereiken.
In hun antwoord op de demurrer, ingediend op 29 januari, schoten de eisers terug dat volgens Prop 65 een maximaal wettelijk arseenniveau op wijn effectief doet bestaan: het is dezelfde 'veilige havendrempel' van 10 ppb waarboven drinkwater een waarschuwingsetiket nodig zou hebben. Wijnen van 'gedaagden' bevatten niveaus van arseen die, wanneer ze op een normale en voorzienbare manier worden geconsumeerd, per se onveilige niveaus van arseen opleveren die hoger zijn dan de Californische Prop 65 veilige havendrempel. '
Met andere woorden, aangezien wijn geen eigen drempel heeft, is het aan de wijnmakerij om aan te tonen dat wijn en water niet aan dezelfde norm mogen worden onderworpen. 'Geen enkele redelijke consument zou de alcoholwaarschuwing van de wijnproducent gelijkstellen aan een waarschuwing dat er een gif zoals arseen aan hun wijn wordt toegevoegd', schreven de advocaten van de eisers.
De hoorzitting van de rechtbank over de motie tot afwijzing is gepland voor 21 maart.