Huey Lewis en de Crus

Dranken

Huey Lewis, een prins van de Amerikaanse ethergolven in de jaren tachtig, bracht zijn vormende muzikale jaren door in de bluesrockscene van de jaren '60 en '70 in de Bay Area. Hij bracht zijn vormende wijnjaren ook door in het hart van het wijngebied van Californië, maar dronk de groten rauw van Bourgondië en de Rhônevallei als tiener aan de eettafel met zijn stiefmoeder, Martine Saunier , de importeur die naam heeft gemaakt door Amerikanen kennis te laten maken met mensen als Henri Jayer en Château strepen ​

Lewis zou zijn smaakpapillen verder verfijnen, zowel thuis als op tournees door Europa met Huey Lewis and the News, die halverwege de jaren tachtig drie platina-verkopende albums uitbrachten en de nummer 1-hit “ De kracht van de liefde , ”Uit 1985 Terug naar de toekomst , die uiteindelijk wereldwijd 30 miljoen platen verkocht. In februari 2020 kwam de band uit Weer , hun eerste album met nieuwe muziek in twee decennia. Het kan ook de laatste zijn: twee jaar geleden werd bij Lewis een ooraandoening vastgesteld die ernstige gevolgen had voor zijn gehoor en zijn vermogen om toonhoogte te behouden. Maar zijn gehemelte is nog steeds afgestemd als altijd. Hij sprak met hoofdredacteur Ben O'Donnell over zijn wijnavonturen uit de jaren 80 met Bruce Springsteen en Bob Geldof, wat hij combineert met elanden nu hij in Montana woont, en wat Saunier vindt van de Napa Cabernets waar hij nu de voorkeur aan geeft.



Wine Spectator Terug naar de late jaren '70 en '80, wat was jij, je bandleden en de bands waarmee je backstage dronk of na shows?

Huey Lewis: We drinken niet als we optreden, want presteren is eigenlijk een beetje een marathon. Het duurt twee uur, en je zou misschien wat kunnen drinken en het zou leuk zijn voor een paar liedjes. Maar je moet nog eens 18 spelen! Maar daarna hadden we vaak een maaltijd. En heel vaak schonken we een fles wijn bij een maaltijd op de leuke plekken waar we vroeger speelden. Vooral in Europa. Niet zozeer in Cincinnati, weet je? [lacht]

Parijs komt voor de geest. We hadden Bob Geldof en Bruce Springsteen, ze kwamen langs onze show - dit is honderd jaar geleden, dit is '89 misschien - en daarna gingen we allemaal uit eten en hadden een fantastisch feest tot in de vroege uurtjes van de ochtend. Ik denk dat dat ieders gehemelte een beetje helpt, die Europese tours. We hebben onze smaakpapillen op de een of andere manier een beetje verhoogd.

WS Welke soorten wijn open je het liefst tegenwoordig?
HL: Ik woon het grootste deel van het jaar in Montana en we eten veel wild in Montana. Iedereen jaagt in Montana, iedereen heeft verschillende soorten vlees. Mijn vrienden en buren hebben elanden, en ik denk dat eland misschien wel het beste vlees ter wereld is. Niet mager en helemaal niet gamy, en gewoon fantastisch. En niets gaat beter met wild dan wijn. Ik kreeg een voorliefde voor de grote, dikke California Cabs waar ik vandaan kom, de Napa Valley. Veel mensen daarboven doen echt geweldig werk. Er is de Caymus mensen en Zilver Eiken en Paradigma en alle kleintjes ook.

Bij een aperitiefje hou ik wel van een droge Pinot Grigio, als salade of als voorgerecht. Ik hou [ook] van een Negroni af en toe, met een hele goede fruitvermout zoals Antica Formula of zoiets. Ik ontdekte dat in New York toen ik Billy Flynn speelde in de musical Chicago voor een paar stints [in 2005 tot 2007]. Er was een plek om de hoek, en een van onze castleden zei: 'Je moet hun Negroni hebben!'

WS In tegenstelling tot veel rocksterren - en mensen in het algemeen - begon u al vroeg in uw leven goede wijn te proberen, met Martine Saunier van Martine's Wines. Hoe heeft dat uw eet- en wijnervaring gekleurd?
HL: Hoewel ik naar de voorbereidende school ging, kookte ze als ik thuiskwam. En man, zouden we elke avond goed eten. Ik was 15, 16, dus ik mocht een glas wijn drinken. En het waren allemaal Franse wijnen. Ze leerde me eend maken met pepersaus, wortels en snijbiet, al deze dingen. Het verbazingwekkende aan Martine is niet alleen dat ze een ervaren proever is - Martine zien drinken van een glas wijn is eigenlijk meer informatief dan het zelf drinken. Omdat ik aan haar gezichtsuitdrukkingen kan zien of het goed is, of gewoon verschrikkelijk, of interessant. Omdat ze voor elke wijn een ander gezicht heeft. [lacht]

WS: Houdt Martine van een van de Napa Cabernets die je drinkt?
HL: Ik weet dat ze niets bij haar thuis bedient. We hebben altijd Franse wijnen. De waarheid is dat ze gewoon anders zijn, er is niet beter of slechter. Dat is waar we het verpesten. Het is als muziek. Ik gebruik altijd eten als metafoor voor muziek. 'Van welke muziek hou je?' Nou, er is foie gras en dan is er een cheeseburger. En weet je, ze zijn allebei relevant. Er is een tijd voor een cheeseburger en er is een tijd voor foie gras.