Virginia Wine Country

		Wanneer te gaan
		Waar te verblijven
		Waar te eten

Williamsburg en Charlottesville dragen de Amerikaanse wijngeschiedenis tot in het heden

Door Sarah Belk King

Een flits van felroze trok mijn aandacht. In geen enkele andere stad viel de schitterende strook cosmetisch gekleurde zijde misschien niet zo op. Maar het historische Williamsburg is een plaats met onopgesmukte Georgische architectuur en rustige tinten - roestkleurige baksteen en donkergroene magnoliabladeren. Maar naarmate de dag verstreek en ik geklets hoorde in het Nederlands, Italiaans en Japans, realiseerde ik me dat de vrouw in de roze sari deel uitmaakte van een regenboogmix van bezoekers. Als tweede hoofdstad van de kolonie Virginia, het levende museum gerestaureerd door John D. Rockefeller Jr., en de bakermat van de Amerikaanse wijnindustrie, ligt Williamsburg in het hart van het Amerikaanse verleden. Maar het leeft in het heden en is rijk aan de belofte van de toekomst.

Nippen aan Virginia Chardonnay in de King's Arms Tavern, waar Thomas Jefferson misschien heeft genoten van een glas Malmsey, is een verleidelijke manier om het verleden in het heden te ervaren en een rondreis te beginnen door het wijnland van Virginia, van Williamsburg tot Charlottesville. Een kleine afstand in de ruimte afleggen maakt een grootse verkenning van tijd en smaak mogelijk, aangezien historische plaatsen worden verlevendigd door eigentijdse gevoeligheden die logeren, dineren en wijn proeven zowel geschiedenislessen als moderne geneugten maken.

Vanaf de King's Arms Tavern, aan Duke of Gloucester Street (de belangrijkste verkeersader van het historische Williamsburg), is de moderne wereld zalig ver weg. De eetkamer, grotendeels verlicht door natuurlijk licht, is gevuld met hetzelfde soort vriendelijke, lawaaierige lawaai dat ik verwacht dat een taverne 200 jaar geleden zou hebben voortgebracht. Het personeel kleedt zich in historische kledij, die zelfs voor mij een beetje oubollig lijkt, een door de wol geverfde Virginian. Maar dit is geen toeristenval, het eten wordt behoorlijk serieus genomen. Alles wordt ter plaatse vers gemaakt en de meeste gerechten hebben een historische of regionale connectie.

De vroege ochtenden op Duke of Gloucester Street - voordat de toeristen arriveren - kunnen aanvoelen als een stap terug in de tijd. In de winter hangt de zuivere, pittige geur van ceder in de lucht, samen met af en toe een aardse geur van paardenkoetsen. Op zondag omringen hymnes Bruton Parish Church met een hoorbare halo.

Maar op Merchant's Square, helemaal aan het einde van Duke of Gloucester Street, vermengt het heden zich met het verleden. Er is een ouderwetse speelgoedwinkel (heb je een zweefmolen nodig?) En een snoepwinkel die karamelappels en suikergoed verkoopt. Maar er zijn ook Rizzoli, Birkenstock en een van de bekendste restaurants van Williamsburg, The Trellis. Het restaurant is op zondag levendig en serveert na de kerk de lokale bevolking, studenten die brunchen met hun ouders en toeristen die tussen de gangen door naar reisgidsen kijken. Helaas lijken sommige gerechten te ver van tevoren te zijn gemaakt of met niet-perfecte ingrediënten. De wijnkaart bevat echter 11 Virginia-wijnmakerijen, waardoor The Trellis een goede plek is om te proeven wat de staat te bieden heeft.

Leuker is natuurlijk om een ​​wijn bij de bron te proeven. Zo beschikt Williamsburg Winery, op slechts 10 minuten rijden van het historische dorp, over een nieuwe proeflokaal, een wijnflessenmuseum en een kleine taverne voor lichte maaltijden. De setting is vredig, zelfs Shaker-achtig, met een keurig, ordelijk landschap van wijnstokken en gestroomlijnde architectuur.

Charlottesville is de thuisbasis van veel van de meest succesvolle en onderscheidende wijnmakerijen van Virginia. Terwijl ze vooruitgang blijven boeken met hun wijnen, hebben velen diepe wortels in het verleden.

Barboursville Vineyards ligt op 850 hectare glooiende landbouwgrond aan de voet van de Blue Ridge Mountains. Barboursville, vernoemd naar James Barbour, een voormalige gouverneur van Virginia, staat bekend om zijn 'ruïnes', de bakstenen overblijfselen van het huis van Barbour. Ontworpen door Thomas Jefferson, werd het huis verwoest door brand op eerste kerstdag in 1844. De wijnen van Barboursville worden beïnvloed door de Italiaanse eigenaar van de wijnmakerij en de Italiaanse wijnmaker op het landgoed, een nieuw restaurant, genaamd Palladio, serveert rustieke Italiaanse gerechten zoals zelfgemaakte pompoenravioli en afvallende kalfsschenkels.

Anderhalve kilometer verderop heeft Dennis Horton veel succes gehad met druiven uit de Rhônevallei in Frankrijk, zoals Marsanne, Mourvèdre en Viognier, die de hete, vochtige zomers en regenachtige oogstseizoenen van Virginia lijken te verdragen. Hoewel Horton steeds nieuwe wegen inslaat (hij experimenteert momenteel met Touriga Nacional, een Portugese variëteit), maakt hij ook wijn met een echt Virginiaanse druif: Norton, een hybride die in 1835 in Richmond werd gecreëerd en die werd gebruikt om 'Virginia claret' te maken. een wijn die populair was in de 19e eeuw.

Prince Michel Vineyards ligt direct aan de US Highway 29, een iets minder landelijke omgeving dan die van andere wijnmakerijen in Virginia, genesteld in de heuvels. Maar eenmaal binnen in het hoofdgebouw, worden bezoekers gelukkig geabsorbeerd door het wijnmuseum (gevuld met antieke wijngerelateerde artefacten verzameld door de eigenaar van de wijnmakerij Jean Leducq) en door de zelfgeleide wandeling van de wijnmakerij. Het Prince Michel Restaurant, dat uitzicht biedt op de wijngaarden, serveert vakkundig bereide klassiekers, zoals gegrilde zalmfilet met bieslook beurre blanc.

Ik reed naar huis in een auto vol snoepgoed, boeken over de tuinen van Monticello, magnoliakransen en verschillende flessen wijn. Het enige dat op mijn boodschappenlijstje ontbrak, waren een paar liter Pierce's barbecue. (De volgende keer sla ik de plantage-route over en kies ik in plaats daarvan voor rokerig varkensvlees en knapperige hush puppy's.) Iets anders dat ik tijdens de reis had opgedaan, was ongrijpbaarder: een verhoogd besef van hoe wijnbouw en wijnmaken diep geworteld zijn in de geschiedenis van Virginia. . Zien waar de eerste wijnstokken van het land werden geplant en het proeven van nieuwe releases van bijna dezelfde plaatsen waren misschien wel de meest interessante - en verreweg de lekkerste - geschiedenislessen die ik ooit heb gehad.

Sarah Belk King is een freelanceschrijver uit Richmond, Virginia.