De wijnhandelaren van Amerika herbergen tegenwoordig heel veel geheimen. Plots zijn winkels vol mysterieuze koopjes, nieuwe merken met obscure labels die de echte producent of druivenbron niet onthullen. Het is een goochelarij, waardoor wijnmakerijen overtollige wijn kunnen lossen zonder het imago van hun belangrijkste merken te schaden, maar het kan een zegen zijn voor consumenten - zolang ze maar verstandig winkelen.
Californië kampt sinds 2000 met een overvloed aan wijn en er is geen einde in zicht, volgens leiders op de bulkmarkt, waar wijnhuizen overtollige wijn verkopen of extra wijn kopen om aan hun productiebehoeften te voldoen. Een insider gaf toe dat de meeste wijnmakerijen van de staat - zelfs de beste Napa Valley Cabernet-producenten - overtollige wijn hebben.
Grote en kleine wijnmakerijen gaan op verschillende manieren met het overschot om. Velen verlagen de prijzen op hun kernmerken, in de hoop dat de wijnen uiteindelijk zullen verkopen. Anderen lossen wijn met verlies op de toch al overstroomde bulkmarkt of creëren nieuwe voordelige tweede labels. Nog een ander alternatief - vrij nieuw in de Verenigde Staten, maar al lang populair in het Verenigd Koninkrijk - is om wijn naar zogenaamde private labels te leiden, die exclusief voor grote retailers zijn gemaakt.
De Charles Shaw-wijnlijn (bijgenaamd Two-Buck Chuck vanwege het prijskaartje van $ 1,99) is de bekendste van deze merken die voortkomt uit de wijnovervloed in Californië, die een media-razernij heeft gecreëerd na het verkopen van een miljoen dozen in een maand een Trader Joe's, grotendeels via mond-tot-mondreclame. Maar dat is misschien nog maar het begin: nu aan de onderkant van de markt zijn merken van $ 2 tot $ 3 verkrijgbaar, zoals Pacific Peak, Summerfield en Sea Ridge, die worden gemaakt door volumeproducenten zoals Bronco Wine Co. (eigenaar van Charles Shaw) en Golden State Vintners.
De prijsklasse van $ 5 tot $ 10 was ooit gereserveerd voor wijnen met de brede Californische benaming, maar in toenemende mate dragen dergelijke wijnen Sonoma County en zelfs Napa Valley AVA's. Pumari, een label van $ 10 dat wordt verkocht bij Whole Foods, wordt geproduceerd door Robert Talbott Vineyards en draagt de aanduiding Santa Lucia Highlands. Benziger Family Winery heeft een tweede label genaamd Wildwater Creek, de Sonoma County Cabernet Sauvignon uit 2000 wordt verkocht voor $ 5 bij Trader Joe's. Het négociant-label Castle Rock heeft $ 9 Pinot Noirs uitgebracht met de appellations Carneros en Russian River.
De ultieme ironie op de planken tegenwoordig is het Napa Creek-label. Hoewel het niet nieuw is, stond het centraal in een strijd over wie het recht heeft om 'Napa' in een merknaam te gebruiken. De wijnen, die de afgelopen jaren door Bronco zijn geproduceerd, zijn onlangs gemaakt met druiven van buiten Napa en droegen een Californische appellatie, maar de nieuwste releases van de $ 7 Cabernet, Chardonnay en Merlot komen eigenlijk weer uit Napa Valley.
Wine Spectator proefde een selectie van dit nieuwe ras van waardevolle wijnen en ontdekte dat consumenten over het algemeen krijgen waar ze voor betalen. (Sommige van deze wijnen worden in enorme hoeveelheden geproduceerd en worden uit verschillende bronnen gemengd, dus de kwaliteit kan per batch verschillen.) Vijftien van de 22 geproefde wijnen scoorden lager dan 80 op Wine Spectator 's 100-puntsschaal. De top drie wijnen scoorden 83 punten. De Pacific Peak Chardonnay California 2002 ($ 3) was rechttoe rechtaan, met groene appel- en vanillesmaken. De Charles Shaw Chardonnay California 2001 ($ 2) was verdund, maar had genoeg tutti-frutti en vanille-smaken om het de moeite waard te maken om te nippen. Aan de bovenkant van de prijsklasse was de Harbinger Cabernet Sauvignon Napa Valley 2000 ($ 14), die een beetje eenvoudig was maar aangename kersen- en colasmaken had.
Het kan niemand echt schelen waar een wijn van $ 2 vandaan komt, maar naarmate labels met AVA's zoals Napa of Alexander Valley snel groeien, is roddelen over de stamboom van de wijn bijna onvermijdelijk. Is dat Cabernet van $ 15 echt een Napa-klassieker van $ 40 in vermomming? Trap er niet in, zei Wilfred Wong, een wijninkoper voor Beverages & More. Zelfs als de wijn van een topnaam komt, is de kans groot dat het de mindere wijn van de wijnmakerij is.
Consumenten kunnen verwachten dat de stroom van goedkope wijnen minstens twee jaar zal aanhouden, aldus retailers en insiders uit de industrie, maar de prijzen zullen waarschijnlijk langzaam stijgen als de economie verbetert zoals verwacht. Ondertussen lijkt nog niemand zeker te weten welke impact deze merken op de markt hebben: kopen nieuwe klanten ze of handelen bestaande wijndrinkers gewoon af en nemen ze zaken van alle anderen?
Voor Marc Jonna, nationaal wijninkoper voor Whole Foods, is het wijnglas halfvol. 'Soms moet de klant winnen, toch? Waarom is dat een zonde? We moeten hiervan profiteren en veel meer nieuwe wijndrinkers creëren. '