Taylor, de derde generatie wijnbouwers in een familie die ooit de wijnindustrie in New York domineerde, voerde een 40-jarige campagne namens Frans-Amerikaanse hybride druivensoorten, die bestand waren tegen de koude winters in de regio. Hoewel zijn strijd tegen de opkomst van Europese vinifera-variëteiten gedoemd was, hielp Taylor New York-wijnen voor een groter publiek te brengen, terwijl hij Bully Hill bouwde tot een wijnmakerij van 200.000 dozen.
Walter en zijn vader, Greyton Taylor, richtten de wijnmakerij Bully Hill op in 1970 nadat hij werd ontslagen als uitvoerend vice-president van de Great Western-divisie van Taylor Wine Company vanwege kritiek op de wijnindustrie in New York. Taylor sprak voor journalisten in Californië en beschuldigde de wijnmakerijen in New York ervan hun producten te verrijken met Californisch sap. Greyton, de toenmalige CEO van Great Western, was op vakantie toen de raad van bestuur, inclusief leden van de Taylor-familie, Walter uit de firma verdreef.
Bully Hill, op de plaats van de oorspronkelijke Taylor-wijnmakerij van zijn overgrootvader, langs Keuka Lake, werd een populaire stop onder toeristen en produceerde gemakkelijk drinkbare wijnen met namen als Old Trawler White, Meat Market Red en Le Goat Blush. Als getrainde kunstenaar ontwierp Taylor kleurrijke etiketten voor de flessen die al snel verzamelobjecten werden.
Toen Taylor Wine in 1977 aan Coca-Cola werd verkocht, werd hem op bevel van de rechtbank verboden de naam Taylor op zijn etiketten te gebruiken. Hij reageerde door labels te maken met de naam 'Walter S. Blank' en met een geit en de slogan: 'Ze hebben mijn naam gekregen, maar ze hebben mijn geit niet gekregen.'
Hij veranderde het gerechtelijk bevel in honderdduizenden dollars aan publiciteit. Dapper en onbezonnen reisde hij het land door - vaak op de motor - gekleed in een boerenoverall, op zoek naar New Yorkse wijnen en de mensen die zijn naam hadden gestolen met vuur aan de schenen te leggen. 'Hij werd de Johnny Appleseed van de staatswijn van New York', zei Bill Shill, een voormalig vice-president van Taylor.
Hoewel hij niet was uitgenodigd voor het eerste Barrel Tasting Dinner in de staat New York, in Elmira in 1979, arriveerde hij in overall, met een rode bandana om zijn hoofd, en schonk hij monsters van Bully Hill in.
Taylor crashte ook een formeel evenement ter ere van de pioniers van Europese vinifera in New York (Charles Fournier van Gold Seal en Konstantin Frank van Dr.Konstantin Frank's Vinifera Wine Cellars), herinnert Julian Niccolini zich, managing partner van het Four Seasons Restaurant in New York. Hij herinnert zich Taylor, gekleed in een rood wollen overhemd, een spijkerbroek en een cowboyhoed, die stekken van hybride wijnstokken uitdeelde aan verbaasde gasten. 'Hij kwam vaak [naar het restaurant],' zei Niccolini. 'Hoe hij zich ook kleedde, we lieten hem plaatsnemen. We hebben zijn wijnen een korte tijd gedragen. '
In 1990 kreeg Taylor een aanrijding op een snelweg in Florida, waardoor hij verlamd werd tot zijn huis.
Taylor zal een speciale plaats innemen in de oosterse wijngeschiedenis, aldus John Williams, de oprichter van de wijnmakerij Frog's Leap in Napa Valley, die zijn wijncarrière begon in de Finger Lakes in de jaren zeventig. 'Walter was een van die creatieve genieën die je maar een paar keer in je leven ontmoet,' zei Williams. 'Hoewel hij aangetrokken was tot veldslagen die hij nooit zou kunnen winnen, vocht hij een dramatische en aangrijpende kruistocht.'
Taylor laat zijn vrouw, Lillian Rakic Taylor, drie zonen, een dochter, een stiefdochter en twee kleinkinderen achter.
- Mort Hochstein