 | ||
| De meesteres van Mouton | ||
| De leider van Lafite | ||
| Terug naar de hoofdpagina | ||
Benjamin de Rothschild
Door Per-Henrik Mansson
Baron Benjamin de Rothschild is de rijkste van de Rothschilds, maar al het geld ter wereld kan een fout van zijn vader bijna 20 jaar geleden niet uitwissen.
De ervaring kenmerkte Benjamin als geen andere zakelijke ervaring, zegt hij, en deed hem een fundamentele vraag rijzen: moet een Rothschild-product altijd staan voor kwaliteit? Het antwoord is duidelijk ja, wat deze Rothschild betreft. Benjamin, 37, is openlijk kritisch over de vroege inspanningen van zijn overleden vader, baron Edmond de Rothschild, in Bordeaux.
Kwaliteit was afwezig in de eerste wijn van Edmond de Rothschild, de vintage uit 1979 van Château Clarke, een landgoed in de wijk Médoc in Bordeaux. De wijn was onkruid, ruw, zwak en hard. 'Het was een grote fout om de wijn vrij te geven als de wijnstokken te jong waren', zegt Benjamin. 'Het heeft twintig jaar geduurd om het imago van Clarke weer op te bouwen.'
'Er is serieuze vooruitgang geboekt bij Clarke en we zorgen er nu voor dat mensen vergeten wat ze dronken in '81 en '82', zegt Benjamin. (Wine Spectator beoordeelde de '82 Clarke met 68 punten, of 'drinkbaar, maar niet aanbevolen' toen het werd uitgebracht.)
Benjamin is een van de jongste miljardairs ter wereld. Toen zijn vader in 1997 stierf, erfde hij een fortuin dat vandaag wordt geschat op $ 2,5 miljard. Benjamin is eigenaar van herenhuizen, onroerend goed in het Caribisch gebied en Israël, en een zesde belang in eersteklas Château Lafite Rothschild. Zijn bedrijven bezitten en runnen een zuivelfabriek en een Brie-kaasboerderij buiten Parijs, samen met bossen, twee bankgroepen en drie wijndomeinen in Bordeaux. Hij is praktisch eigenaar van het trendy skigebied Megève in de Franse Alpen.
Benjamin's rijkdom is aanzienlijk groter dan die van andere Rothschilds om drie redenen. Er zijn minder kinderen in zijn lijn geweest om het fortuin te verdelen (zijn grootvader had één zoon, wiens enige erfgenaam Benjamin is) een verre verwant die aan de familiepot werd toegevoegd toen ze stierf en de voorouders van Benjamin waren succesvolle ondernemers die hun nettowaarde verhoogden.
Twee draden weven door deze tak van het gezin: een sterke en vroege toewijding aan Joodse doelen en een onafhankelijke en ondernemende geest. Benjamin's overgrootvader Edmond was volgens andere familieleden de meest toegewijde van de Rothschilds als het ging om de problemen en behoeften van Joden. Hij hielp Russische Joden om pogroms te ontvluchten in de jaren 1880 en om wijngaarden te planten in Palestina, waardoor ze in hun levensonderhoud konden voorzien. Benjamin zet de langdurige steun van zijn familie aan onder meer de Edmond de Rothschild Caesarea Foundation in Israël voort.
Benjamin beweert niet veel over wijn te weten, maar hij wil er zeker van zijn dat hij omringd wordt door adviseurs die dat wel weten. Hij heeft Michel Rolland, de bekende Bordeaux-oenoloog, ingehuurd om te overleggen bij Clarke en over het Zuid-Afrikaanse project. Benjamin heeft zich ook aangesloten bij een project onder leiding van Rolland in Argentinië.
De baron spreekt met respect voor de mystiek die aan de naam Rothschild is verbonden. Hij kent zijn kracht om klanten naar de familiebedrijven te trekken.
'Laten we niet dromen', zegt Benjamin. 'Heel veel mensen zijn geen connaisseur en kopen een label. De naam op het label geeft ze vertrouwen. En dat je niet mag ruïneren. En wij, de Rothschilds, genieten van een fantastische goodwill bij de consumenten, maar deze kracht kan snel verdampen. '
Benjamin's belangrijkste wijnbelangen
| HOLDING | JAARLIJKSE CASE PRODUCTIE |
| Chateau Clarke, Listrac, Bordeaux | 25.000 |
| Chateau Malmaison, Moulis, Bordeaux | 8.333 |
| Chateau Peyre-Lebade, Haut-Medoc, Bordeaux | 16.666 |
| Rupert & Rothschild, Zuid-Afrika | 41.665 |
| Argentijnse wijnstok, Argentinië (in ontwikkeling) | NA |
| (Benjamin bezit ook 1/6 van Château Lafite Rothschild, Bordeaux.) | |
Zie de uitgave van 15 december 2000 voor het volledige artikel Wine Spectator tijdschrift, pagina 81.
Terug naar de top