Maurizio Zanella zet zich al 50 jaar in voor extremistische doelen.
De eerste keer dat hij van de middelbare school zakte, was in 1969 op een chique parochieschool in Milaan, toen, herinnert Zanella zich, 'ik me bij de communistische revolutie voegde'.
Daarna plaatste Zanella's vader, een succesvolle Europese logistiek ondernemer, hem op een openbare school. 'Daar, iedereen was een communist, dus ik werd een fascist ', zegt Zanella met een brede, aanstekelijke glimlach over zijn gezicht. 'Ik speelde oorlog. Ik was geen echte communist of fascist. Het was gewoon een excuus om niet naar school te gaan. '
Terwijl Zanella zijn tweede jaar zakte, escaleerde het straatgeweld tussen facties. Nadat een vriend van Zanella stierf aan verwondingen tijdens een botsing, stuurde Zanella's vader hem naar Manchester, Engeland, voor maandenlange fysieke arbeid in de haven. Bij zijn terugkeer werd hij naar het platteland van Lombardije gestuurd, op de bescheiden familieboerderij die bekend staat als Ca ’del Bosco.
'Mijn ouders hebben me hier in de middle of nowhere verbannen', zegt Zanella, die bij een conciërge woonde en naar een plaatselijke professionele school ging.
Bijna een halve eeuw later is Zanella, 64, een leidende figuur in Italiaanse wijn - een pijler onder producenten van de klassieke methode mousserende wijnen van Franciacorta, een appellatie die in Italië wordt vereerd als de kleine champagne van het land, maar die weinig exporteert, deels vanwege de champagneprijzen. Lees meer over de Franciacorta DOCG
Zanella heeft Ca ’del Bosco gegroeid van een paar hectare met wijnstokken tot een veelgeprezen, biologisch geteeld landgoed van 600 hectare dat jaarlijks ongeveer 150.000 kisten niet-mousserende en mousserende wijnen produceert. Het staat vooral bekend om zijn high-end Franciacorta DOCG-bottelingen gemaakt van Chardonnay, Pinot Blanc en Pinot Noir.
En hij heeft het gedaan door zich aan uitersten te houden.
'Ik ben Taliban als het om kwaliteit gaat', zegt Zanella, zittend in zijn ultramoderne wijnmakerij met grillig gedurfde moderne kunstsculpturen van binnen en van buiten. 'Er is geen compromis.'
Zanella's transformatie van rebel naar compromisloze bubbelimpressario is een verhaal over timing, geluk en de hulp van wijngrootheden op twee continenten.
Het begon in 1972 met een busreis van telers uit Lombardije naar Noord-Frankrijk.
'Ik ging, niet omdat ik geïnteresseerd was in wijn,' geeft Zanella toe, 'maar om alleen naar Parijs te kunnen gaan om 16 uur.'
beste wijnproeverij in Napa Valley
De eerste stop van de tour was Het legendarische Domaine de la Romanée-Conti van Bourgondië , waar de groep de toenmalige wijnmaker André Noblet ontmoette.
In de jaren zeventig bevond Italië zich op het hoogtepunt van zijn omschakeling naar industriële wijnbouw, en de wijnboeren uit Lombardije waren geschokt door de landelijkheid van Bourgondië, met het moeizame handwerk en de lage opbrengsten in de wijngaarden en de kleine vaten die voor rijping in beschimmelde kelders werden gestapeld.
'De Italianen zeiden:‘ Kijk, deze mensen zijn dom - ze werken als mijn grootvader! ’, Herinnert Zanella zich.
Toen Zanella het zakgeld van zijn week aan drie besteedde DRC-wijnen als aandenken bespotten de andere producenten hem. 'Ze zeiden:' Je bent stom om dit geld uit te geven. Voor die prijs kan ik je 300 flessen wijn verkopen! ' Zegt Zanella lachend. 'Ik begreep meteen wie gelijk had en wie ongelijk had en wie dom was.'
Verblind door de cultuur van uitmuntendheid (en de hoge prijzen) die hij zag in Bourgondië en Champagne, was Zanella's interesse gewekt. Hij droomde ervan een stukje Frankrijk naar Ca ’del Bosco te vervoeren, waar hij hielp een paar honderd kisten stille witte wijn te maken onder de portiek van de boerderij.
'Ik zei tegen mijn vader dat we een kelder moesten bouwen, en mijn vader zei: ‘Bouw hem dan,' vertelt Zanella. Zijn vader garandeerde in het geheim bouwleningen die waren aangegaan door Maurizio en zijn moeder.
Toen zijn eerste ondergrondse kelder klaar was, maakte Zanella Franciacorta sterretjes, maar hij was niet tevreden met de resultaten. Tijdens een volgende reis naar Frankrijk, rekruteerde hij Moët & Chandon-veteraan André Dubois om hem te adviseren en spoedig daarna de functie van wijnmaker op zich te nemen.
“André heeft de cultuur van de boerderij volledig veranderd met respect voor de druiven en hygiëne”, zegt Zanella.
Rond deze tijd kreeg Zanella een pauze toen hij de invloedrijke journalist Luigi Veronelli ontmoette, een torenhoge figuur in Italiaanse wijn. 'Veronelli was een kwaliteitsfilosoof', zegt Zanella. 'Hij werd mijn leraar.'
Veronelli adopteerde Zanella als een beschermeling en gebruikte hem als chauffeur op wijn- en gastronomische reizen van Piemonte naar Frankrijk naar Napa, waar hij de leiders van de moderne wijn- en culinaire scènes ter wereld ontmoette.
Als resultaat van zijn connecties, in de vroege jaren 1980, Piemonte wijnmaker Giacomo Bologna hielp Zanella bij het maken van zijn eerste rode cabernet-merlot-melanges. Dan, Napa-legende André Tchelistcheff kwam naar Ca ’del Bosco om een op vat gegiste Chardonnay te maken.
Halverwege de jaren tachtig, zegt Zanella, begon de identiteit van Ca ’del Bosco op het gebied van technologie en traditie met het inhuren van een wijnmaker. Brian Larky van Napa's Far Niente om stille wijnen te maken.
wat zijn enkele goede zoete wijnen
'In die tijd hadden we een jonge Amerikaan [Larky] en een oude Fransman [Dubois], en ze vochten dag en nacht', zegt Zanella. 'Maar het waren die twee tegenpolen die Ca’ del Bosco zo succesvol maakten. '
Zanella huurde vervolgens de Italiaanse enoloog Stefano Capelli in, die 'in staat was om het beste uit hen beiden te halen' en de afgelopen 30 jaar toezicht heeft gehouden op de wijnmakerij.
Zanella was destijds een van de jongste producenten in de wijnrenaissance van Italië. In 1994, op zoek naar een partner met diepe zakken, verkocht hij een meerderheidsbelang aan de familie Marzotto, bekend van Santa Margherita.
Hoewel Zanella president blijft, heeft het partnerschap hem in staat gesteld om grote huisdierenprojecten aan te nemen, zoals het planten van wijngaarden op de hoogste hoogten in Franciacorta. Hij investeerde ook in een nieuwe, grotere wijnmakerij met capaciteit voor vinificatie per perceel, liften die stalen tanks een verdieping omhoog brengen zodat de wijn kan worden zachtjes bewogen door de zwaartekracht in plaats van door pompen, en een onzuiverhedenverwijderend druivenwas- en droogsysteem dat Zanella zijn ‘berry spa’ noemt.
Ca ’del Bosco produceert vijf niet-mousserende rode, twee witte en acht mousserende wijnen - bekroond door de Annamaria Clementi Brut Franciacorta Riserva (genoemd naar zijn moeder) en de Extra Brut Franciacorta Cuvée Prestige, een multi-vintage blend van meer dan 130 afzonderlijk gevinifieerde percelen.
Met zijn mediterrane klimaat zijn de wijnen van Franciacorta van nature rijper dan die van champagne, dus hebben ze vaak een lagere wijn nodig dosering —De toevoeging van een kleine hoeveelheid gezoete wijn om hun zuurgraad in evenwicht te brengen — bij het beëindigen. Hoewel zulke lage of geen dosering wijnen zijn nu trendy, 80 procent van Ca ’del Bosco Franciacorta wordt in eigen land verkocht en de export wordt belemmerd omdat' mensen buiten Italië niet kunnen accepteren dat een mousserende wijn hetzelfde kost als champagne. '
De vergelijking met champagne is een natuurlijke. Toch geeft Zanella toe dat Franciacorta, opgericht als een DOC in 1967, is nog een generatie verwijderd van het bereiken van zijn potentieel.
'De wijngaarden, tradities en culturen zijn nog te jong', zegt hij. “Om het potentieel te benaderen, moet je wijngaarden minstens drie keer opnieuw planten. Als je geen 100 jaar achter je hebt, zul je nooit de magie hebben. '