Hoewel Drew Bledsoe al winnende wijnen maakt meer dan tien jaar , waren zijn afgelopen paar seizoenen naar elk niveau op kampioenschapsniveau. Nadat de viervoudig Pro Bowl New England Patriots quarterback in 2007 met pensioen ging, richtte hij Dubbele achterkant in Walla Walla, Washington, in de buurt van waar hij opgroeide. Wat begon als een enkele cabernet, geproduceerd uit fruit, is uitgegroeid tot een bedrijf met vier wijngaarden die zijn aangeplant tot bijna 60 hectare per stuk. 14.000 vierkante meter grote wijnmakerij met zwaartekracht voltooide in 2018 een proeflokaal in Bend, Ore., dat werd geopend in 2019 en drie merken, waarvan de meest recente, Bledsoe-McDaniels, gelanceerd in 2019 (Josh McDaniels is de directeur van de wijnbereiding in Bledsoe.) De laatste brengt een Willamette Valley Pinot Noir in de Bledsoe-familie en omvat ook drie wijngaarden met één wijngaard Syrahs uit Walla Walla.
oz in fles wijn
Toch zegt de ambitieuze wijnboer: 'We hebben het gevoel dat we na 12 jaar net de opstartfase van ons bedrijf verlaten en proberen erachter te komen wat we willen worden als we groot zijn.' Bledsoe sprak met Wine Spectator associate editor Ben O'Donnell over hoe hij van Syrah (en Nebbiolo) ging houden, hoe hij bepaalde projecten uitkiest en andere doorgeeft, en zijn wijnrivaliteit met mede-quarterback-wijnmaker Damon Huard
Drew Bledsoe ontsnapte aan dekking voor bodembedekkers in het oosten van Washington. Afgebeeld bij de nieuwe wijnmakerij met zijn vrouw, Maura. (Met dank aan Doubleback) Wine Spectator Waarom besloot je dat je wijn ging maken in Washington?
Drew Bledsoe: We speelden in New England voor de Patriots en er waren veel jongens die van wijn hielden. Dus telkens als er jongens langskwamen, zei ik dat ze een fles rode wijn moesten meenemen. Ze brachten meestal iets uit Napa of iets uit Bordeaux en we deden blinde proeverijen bij het huis - drie, vier, vijf wijnen. En ik zou natuurlijk altijd iets van Walla Walla opnemen. Ik speelde niet voor de tweede plaats, ik zou er een paar pakken Leonetti of wat De school [nr. 41] Apogee of Perigee of zoiets Woodward Canyon Maar we zouden altijd winnen! Dus dat was een soort openbaring voor mij. Ik zou terug kunnen gaan naar mijn geboorteplaats en niet alleen wijn maken, maar wijn maken waarvan we denken dat ze op het wereldtoneel staan.
WS Hoe zijn zowel uw wijnsmaak als de wijnen die u maakt geëvolueerd?
DB: Ik denk dat ik ben begonnen waar veel mensen beginnen als ze voor het eerst wijn leren: met Napa. In de loop van de tijd ben ik erachter gekomen dat wat ik meer begon te waarderen, wijnen waren die iets meer elegantie hadden, een beetje meer nuance. We drinken veel Barolo en Barbaresco, uit Noord-Italië zijn dat waarschijnlijk mijn favoriete wijnen ter wereld.
Hoe we beslissen welke wijnen we gaan maken, is: we proberen wijnen te maken die we lekker vinden. En terwijl ik ben geëvolueerd in termen van wat ik graag drink, heb je ons zien gaan in de richting van die stijl van wijnmaken. Met de Syrah, en zelfs nu met enkele van onze specifieke partijen Cabernet, fermenteren we en rijpen we ook in beton. Ik denk dat je met beton gewoon meer puurheid van fruit krijgt dan soms met eikenhout. We blijven dus evolueren.
WS En deze smaken waren de basis voor uw beslissing om Syrah en Oregon Pinot met één wijngaard te gaan maken?
DB: We wonen in Oregon, dus we zijn heel dicht bij de Willamette-vallei. We drinken waarschijnlijk meer Willamette Valley Pinot Noir in ons huis dan iets anders. En toen besloten we om deze Syrah met één wijngaard te doen van de [landgoed] Lefore-wijngaard. Het leunt een beetje meer Oude Wereld dan Nieuw. We hebben de neiging om iets eerder te oogsten dan de meesten. We proberen een deel van die zwarte peper te vangen in Syrah - minder fruitgedreven en meer mineraalgedreven. Het zijn passieprojecten op basis van onze eigen voorkeuren en we hopen dat andere mensen ze ook leuk vinden.
WS Na jaren van het delen en leasen van wijnbereidingsfaciliteiten, opende u in 2018 uw eigen wijnmakerij. Hoe helpt het u te realiseren wat u met de wijnen wilt doen?
DB: Het is een paar dingen toegestaan. Nr. 1 is strengere kwaliteitscontrole. Alles zit onder één dak, we hoeven niet naar drie verschillende plekken om de vaten te controleren. We hebben een faciliteit gebouwd die functie boven vorm heeft. Het was ontworpen om Josh en het team in staat te stellen precies te doen wat ze wilden tijdens het wijnbereidingsproces. Dus we zijn zwaartekrachtstroom van de tanks naar beneden in de vatkelder. [Het] stelt ons ook in staat om meer fruit het gebouw in te brengen, selectiever te zijn over wat het in de blend maakt. Het andere dat het afgelopen jaar is gebeurd, is dat we nu ons eigen landbouwbedrijf hebben. Dus nu zijn we volledig geïntegreerd van het vuil tot de fles in de wijnmakerij ... Een van onze leidende principes is om duurzaam te zijn in alles wat we doen.
WS Het zijn een paar drukke jaren voor je geweest. Zijn er kansen of potentiële projecten die u hebben laten pauzeren?
DB: Er was één project waarvan we dachten dat het meer was dan een massaproductie brandingoefening, en toen we door onze kernprincipes keken, paste het niet bij een van hen. Het paste niet bij de passie, het paste niet bij de aandacht voor detail, het paste niet bij de kwaliteit, het paste niet bij het doel. Dus we hebben het opnieuw geëvalueerd en besloten het niet te doen. We streven er niet naar een wijnmakerij met 500.000 dozen te zijn. Maar we willen wel blijven groeien en authentieke nieuwe projecten omarmen.
Drew Bledsoe (rechts) en wijnmaker Josh McDaniels lopen langs de wijnstokken. (Met dank aan Josh McDaniels / Drew Bledsoe) WS Walla Walla is in sommige opzichten nog steeds een underdogregio. Is er 'teamgeest' in de wijnbereidingsgemeenschap?
DB: Een van de opvallende verschillen tussen de manier waarop we in het voetbal strijden en de manier waarop we in wijn strijden, is dat in het voetbal, wie we ook speelden, ze moesten verliezen zodat ik kon winnen. En in wijn, vooral in Walla Walla, als mijn buurman succes heeft, is dat beter voor mijn bedrijf. Dus werken we allemaal samen om het merk van de vallei te laten groeien. Dat maakt het erg leuk dat er veel open informatie wordt gedeeld.
WS Hoe zit het met de 'gemeenschap' van NFL-spelers - wijnmakers - is er een vriendschappelijke competitie met hen?
DB: Wat ik het leukst vind aan wat er in het afgelopen decennium is gebeurd met atleten die met wijn bezig zijn, is dat de jongens de wijnen echt serieus nemen. Het is niet het derde of vierde merk van een andere wijnmakerij waar ze gewoon hun naam op plakken om te verkopen. Rick [Mirer] maakt geweldige wijn daarginds in Napa. [Charles] Woodson maakt serieuze wijn, Dwyane Wade maakt goede wijn Tom Seaver was ons allemaal ver vooruit. En toen Damon Huard hier met Dan Marino , ze hebben Passing Time in Washington.
Ik was gisteravond bij een wijndiner met Damon. Damon ging naar de Universiteit van Washington en speelde daar quarterback, en ik speelde quarterback in de staat Washington, en deze week [afgelopen november] is de Apple Cup-game, de jaarlijkse Washington-Washington State-game. De afgelopen vijf jaar hebben we samen een wijndiner gedaan in de aanloop naar de Apple Cup. We kunnen een beetje rotzooi met elkaar praten, maar ook wat geweldige wijn inschenken. Ik denk dat, omdat de jongens die er nu mee begonnen zijn het serieus nemen, het een deel van dat stigma van 'jockwijnen' is gaan verwijderen. Mensen beginnen in te zien dat dit geen halfslachtige projecten zijn.