New Yorkers kunnen eindelijk in staat zijn om tegelijkertijd Chardonnay en brie te kopen in hun plaatselijke supermarkt als een voorziening in de begroting van gouverneur David Paterson de wetgevende macht van de staat passeert. Als onderdeel van een waslijst met voorstellen voor het dichten van een tekort van $ 15,4 miljard, heeft Paterson voorgesteld de verkoop van wijn in supermarkten en gemakswinkels te legaliseren.
Over het idee wordt al decennia gedebatteerd in Albany en het heeft herhaaldelijk aanleiding gegeven tot woedende gevechten tussen supermarkten, slijterijen, wijnmakerijen in New York en groothandels. Maar velen denken dat het deze keer voorbij zal gaan. 'Het wordt een pittige strijd, maar de kans is groter dan ooit', zegt Jim Trezise, voorzitter van de New York Wine and Grape Foundation, die officieel neutraal staat tegenover het voorstel.
De staatswet van New York beperkt momenteel de bierverkoop tot de 19.000 supermarkten van de staat en de verkoop van wijn en sterke drank aan de 2.400 slijterijen. (Kleine wijnmakerijen verkopen ook wijn in hun proeflokalen.) In 35 staten mogen supermarkten wijn verkopen.
Paterson stelde de verandering voor in de hoop extra inkomsten te genereren. Door de recessie en de neergang op Wall Street wordt de staat geconfronteerd met een enorm begrotingstekort in het fiscale jaar dat in maart eindigt. In zijn budget, dat hij dinsdag formeel zal vrijgeven, heeft Paterson 137 nieuwe belastingen, belastingverhogingen en vergoedingen voorgesteld, samen met $ 9 miljard aan bezuinigingen. Hij schat dat de staat volgend jaar $ 105 miljoen kan ophalen door supermarkten verschillende vergoedingen in rekening te brengen voor het recht om wijn te verkopen. Hij heeft ook voorgesteld de accijnzen op wijn te verhogen van 18,9 cent per gallon naar 51 cent. (Hoewel dat nog steeds onder de nationale mediaan van de accijnzen van de staat op wijn ligt.)
Supermarkten hebben lang aangedrongen op het recht om wijn te verkopen. Het voorstel dook voor het eerst op in de jaren zestig en werd voor het laatst serieus bediscussieerd nadat gouverneur Mario Cuomo het in 1984 had voorgesteld. Maar eigenaren van slijterijen, van wie de meesten veel meer wijn dan sterke drank verkopen, hebben er met hand en tand tegen gevochten. Groothandels zijn er ook tegen, maar lijken deze keer neutraal te blijven.
'We hebben het enige tijd geleden voorgesteld als onderdeel van een strategie om de landbouw van de staat New York te laten groeien en de economische revitalisering te bevorderen', zei staatscommissaris voor landbouw Patrick Hooker, die gelooft dat het de verkoop van wijn en met name de verkoop van wijn in New York zal verhogen. 'Als je momenteel maar 2.400 verkooppunten hebt om wijn te verkopen en je gaat er nog 19.000 aan toevoegen, dan krijg je groei.'
Trezise is het daarmee eens. 'Als je de consument meer wijn voorzet, kopen de consumenten het.'
'We zijn heel erg tevreden', zegt Jo Natale, een woordvoerder van Wegmans, een van de grotere supermarktketens in de staat New York. Wegmans heeft ook winkels in New Jersey en Virginia, waar wijnverkoop is toegestaan in supermarkten, en Natale zei dat dit enkele van hun meest succesvolle locaties zijn omdat de winkel wijn en eten kan combineren. 'Het is niet ongebruikelijk dat mensen die net naar New York zijn verhuisd, bellen en vragen:' Waarom verkoop je geen wijn in mijn winkel? ''
Eigenaren van wijn- en slijterijen zijn, niet verrassend, niet enthousiast over het idee. Ze bouwden hun bedrijf op met het idee dat ze niet hoefden te concurreren met supermarktketens en buurtwinkels. 'De toegang van de consument tot wijn is een goede zaak, maar dit brengt wel veel kleine winkels in gevaar', zegt Chris Adams, executive vice president bij Sherry-Lehman. Adams denkt dat kleinere moeder-en-pop-winkels kunnen worden verwoest door de verandering. De eigenaren van Sherry-Lehman hebben in het verleden tegen de verhuizing gelobbyd.
Andere eigenaren van slijterijen hebben gemeen gehuild, met het argument dat het plan van de gouverneur hun bedrijven zou doden en banen zou schrappen in een recessie. Enkelen hebben zelfs het argument 'denk aan de kinderen' naar voren gebracht, door te beweren dat supermarkten de wijn niet uit handen van minderjarigen kunnen houden. (Supermarkten zijn verplicht zich te legitimeren voor bierverkoop.)
De meeste eigenaars van wijnmakerijen zijn voorzichtig optimistisch, maar enkelen hebben bedenkingen dat supermarkten meer geïnteresseerd zullen zijn in het verkopen van grote merken met hoge marges dan in kleine lokale wijnen. 'Op het eerste gezicht klinkt het goed', zei Charles Massoud, eigenaar van Paumanok Vineyards op Long Island. 'Maar ik weet niet zeker of het zo veel meer vraag naar wijn zal creëren. En wijnwinkels doen al pijn. ' Vintage New York, een kleine winkelketen in Manhattan die zich exclusief richt op New Yorkse wijnen, heeft onlangs zijn deuren voorgoed gesloten.
Natale stond erop dat Wegmans zich net zo enthousiast zou concentreren op New Yorkse wijnen als op lokale producten. Ketens zoals Whole Foods hebben het fenomeen 'locavore' omarmd.
Trezise gelooft dat slijterijen het voorstel kunnen laten ontsporen als de gouverneur en de wetgever nalaten compromissen te sluiten om hen te helpen. Een mogelijkheid zou zijn om wijn- en slijterijen andere producten te laten verkopen, zoals kaas, snacks, meer wijnaccessoires en tabak. Een andere optie is het opheffen van de limiet op verkooppunten. Momenteel zijn wijnwinkels beperkt tot één locatie per vergunning.
Ongeacht hoe het uiteindelijke voorstel eruitziet, het zal enkele maanden duren voordat het wet wordt. De strijd over het hele budget zal omstreden zijn, waarbij zowel democraten als republikeinen en inwoners van de staat en New York City bezwaar maken tegen verschillende elementen. Kleine bepalingen zoals het wijnverkoopvoorstel kunnen in de commissie verdwijnen. Maar veel wijnliefhebbers in de Empire State zullen reikhalzend uitkijken naar de kans om hun wijn en eten in de winkel te combineren.